මේ කථාවේ කථා නායිකාව මල් සූන් නම් වයසක කාන්තාවක්. එයා එයාගේ පුතාට හුගක් ආදරෙයි.එයා ගේ පුතා හ්‍යුන් චුල් විවාහකයි. එයාගේ බිරිද එ ජා. එයාලට පිරිමි ළමයෙකුයි ගැහැණු ළමයෙකුයි ඉන්නවා. ඒත් හ්‍යුන් චුල් නෝනා මල් සූන නිසා හිතේ බරෙනුයි හිටියේ. මොකද තමනගේ එකම පුතා තමන්ට වැඩිය අත්තම්මට කිට්ටු නිසා. දවසක එ ජා ට පපුවෙ අමාරුවක් හැදෙනවා. ඒ මේ මල්සූන් නිසා බව කියමින් මිණිපිරී ගෙදර අය එක්ක කථා වෙද්දී මල් සූන් ඒ ගැන අහං ඉන්නවා. එක දවසක් මල් සූන් ගේ මුණුපුරා ජි හා එයාගේ තාත්තටයි නංගිටයි අකමැති නිසාම අත්තම්ම එක්ක කෑම කන්න ඕන කියනවා. කොහොම හරි අත්තම්ම කැමති උණාට පස්සේ එයා මල්සූන් තවත් ගමනක් දාගෙන තිබුණ නිසා රෑ 8 ට කෑමට යං කියලා කියනවා. මල් සූන් යනවා පොටෝ එකක් ගන්න එයාගේ අල්තාරෙට. ඒත් මෙයා පොටෝ එක ගන්න කලිං මේ කප් දාන්නෙත් එයා ඉස්සහරහට තවත් කැත උණොත් අල්තාරෙත් සවුත්තු වෙයි කියල බයේ. එතන ඉන්න ඡායාරූප ශිල්පියා හරි හොද කෙනෙක්. එයා මල් සූන් තමන්ගේ දුක කියද්දී අහං හිටියා. පස්සේ එයා මල් සූන් ව අස්වැසුවා

ඡායාරූප ශිල්පියා : මම ඔයාගේ රූපේ අවුරුදු 50ක එකක් වගේ කරන්නං
මල් සූන් :ඔය වචන වලට ගොඩාක් ස්තූතියි
ඡායාරූප ශිල්පියා :දැන් ලෑස්ති වෙන්න. 1යි 2යි 3යි

මෙතනින් පස්සේ මල්සූන් ගේ ජීවිතේ අමුතු හැරවුමක් වෙනවා. ඒ එයාගේ තරුණ කාලෙ පැත්තට. මෙතනින් එහාට කථාව ගලාගෙන ගන්නේ දුක සතුට මැද්දෙන්. මරණය ගැන පවා සංවේගය ඇතිවෙනවා. වයසක කෙනෙක් තරුණ උණොත් විදින අත්දැකීම් දැකගන්න, කතාව බලන එක ඔයාලට බාරයි.